Heilige goedheid

Terwijl de dag vordert en ik nog het effect degusteer van een overnachting in het mistig woud, stelt zich reeds de vraag: welke heilzame ontmoeting gaat me volgende nacht onderdak verschaffen? Hoe val ik op die goudkorrel? Ergens moet hij te vinden zijn en iets zegt me dat ik hem niet ga vinden met gekruiste armen of benen.

Ik begeef me op de Groene Wandeling die het hele Brusselse gewest omsingelt. Ik kom er stadsbotanisten tegen, jonge Afrikaanse Luxemburgers die bloemen fotograferen, gewichtheffers die hun trainingszalen zijn ontvlucht, een lobbyist die de financiële wereld heeft omgeruild voor het lobbyen voor de natuur, …Alleen al dit klein stukje groene gordel op zich trekt al een meute enthousiastelingen. Mis je verbeelding? Ga dan snel een stukje wandelen op de Groene Wandeling en je komt terug met een hoofd barstensvol ideeën.

Ik verlaat de Wandeling rond 18u en ik ga richting Bosvoorde. Achter het Keymplein zie ik een mooi klein kerkje waar ik naartoe ga. Bij de uitgang vraag ik aan enkele gelovigen of iemand onder hen me wil herbergen. Mijn vraag is nog niet uit mijn mond of de uitnodiging volgt al: ‘Venez chez moi’, oppert me een dame van Afrikaanse origine.

Deze dame met veel allure heet Léonie. Ze is weduwe van een Belgische dokter die ze heeft leren kennen in Katanga. Ze woont in een mooi appartement in Bosvoorde met haar oudere zus die er zes maanden per jaar is. Als Léonie de deur opent roept ze: ‘On est là !’
Georgette lijkt totaal niet verbaasd te zijn dat haar zus verschijnt met een vreemdeling. Ze beginnen me meteen te ontvangen zoals de Afrikaanse traditie het voorschrijft. Op het menu: foefoe en zoetwatervis.
Als het zo verder gaat dan annuleer ik mijn zomervakantie..