Documentaire

Sebastien de Fooz is een Brusselaar van 45 jaar. In 2005, vertrok hij vanuit Gent te voet naar Jeruzalem. Dertien jaar later beleeft hij een andere avontuur: de exploratie van de nabijheid.
Gedurende één maand trok hij in eigen stad, Brussel, zonder ‘s avonds naar huis terug te keren of bij vrienden aan te bellen. Zijn doelstelling was om te ervaren tot welke nieuwe perspectieven een empathische blik leiden.
Hij vertrok zonder bestemming, op de snijlijn tussen dolen en zingeving. Langzamerhand beleefde hij in eigen stad de ervaring van ontheming. Deze ervaring heeft hem doen inzien dat als je je onttrekt aan de organisatie van je tijd, dat de verhouding tot de stad verandert, wat ook tot een vorm van kwetsbaarheid leidt.
De film is een relaas over kwetsbaarheid, over breuklijnen maar ook over diepmenselijke ontmoetingen. Deze stadstocht is een metafoor van de mens van vandaag die niet weet wat de toekomst biedt en over de angst dat dit inboezemt.
Hoe vind je inspiratie in de desoriëntatie?
Met deze ervaring biedt de stapper enkele denkpistes om uit de desoriëntatie -die het dagdagelijkse in een globale context met zich meebrengt- te geraken.

De film is in de huidige versie enkel Franstalig.

Een film van Céline Vanden Eynde en van Paolo Pellizzari
Met Sebastien de Fooz
Coproductie: Alizé Production
Format: 52’