Levenswoede

We zouden elkaar maar een half uur lang ontmoeten. R. zit volop in de concertprogrammatie en kan maar weinig tijd vrijmaken voor mij.

Hij ontvangt me in zijn appartement in Sint-Gillis voor een interview. Ik had hem enkele dagen voordien ontmoet in een kroeg in de Marollen waar hij plannen bekokstoofde met een Japans muzikant over toekomstige concerten. Hun gepassioneerde uitwisselingen riepen een mij onbekende wereld op.

Ik had R. dus aangeklampt om hem te vragen of hij me een interview wou toestaan in het kader van het project Urban Expedition.

Enkele dagen later zit ik tegenover hem in zijn creatieve hub. Een deur opende zich naar een diepgaand universum van noise, oorverdovende klanken, soms snerpend en geritmeerd met diffuse sonore variaties. Een vinylplaat draait op een rode draaitafel. La classe!

R. vertelt me over zijn leven, over de dood van zijn vader, de alcohol, de dood die hij voor ogen zag, één, twee, drie keer: het levensgeweld en de beslissing om op elk ogenblik toch voor het leven te kiezen. Tegen de bierkaai in…

Dit gevecht ontketent in hem een creatieve energie. Hij zet zijn computer aan en laat me zijn laatste creatiebeluisteren, opgenomen in een New Yorkse studio. Ik laat me binnenleiden in zijn geluidsuniversum. Hij sleurt me erin mee en spaart me niet. Het is een overweldigende reis.

Het leven spaart niet minder degenen die er niet voor op de loop gaan. Maar op zijn minst kennen zij hun gevecht.